لیکوال: بشیر احمد "احمدي"
د انسان په ژوند کې د ارزښتونو رول (لومړۍ برخه)
د لوېديځوالو لپاره يوازې مادیات او دنیوي ګټه مهمه ده او نورې پديدې ورته هېڅ ارزښت نه لري. پلار او مور دوه ګران بیه ملغلرې او د انسان په ژوند کې خورا مهم ارزښتونه دي، مګر لوېدیځوال پلار او مور ته دومره ارزښت او اهمیت نه ورکوي او د بوډا توب په وخت کې یې د زړو کسانو ځانګړو کورونو ته لیږي ترڅو د دوی د دنیوي ګټې او راکړې ورکړې خنډ نشي. خو په اسلام کې هدف د الله سبحانه و تعالی رضا ده او د هغې د ترلاسه کولو لپاره باید نه یوازې له فضول کارونو، عبثیاتو او نفسي غوښتنو څخه ډډه وشي، بلکې له مادي ارزښتونه لکه د خپل ځان او مال څخه هم تېر شي.
په ژوند کې د هر عمل ترسره کول یو ارزښت لري، له همدې امله د هڅو او حرکت ارزښت رامنځته کیږي. د علم او پوهې ترلاسه کول د انسان لپاره ځانګړی اهمیت او ارزښت لري چې د هغه لپاره د خپل وخت، پیسې او هڅې مصرفوي، او دا په انساني ټولنو کې د نه بدلیدونکي ارزښت په توګه منل شوی دې. همدارنګه جسمي روغتیا یو ارزښت دې، شتمني او د هوساینې اسانتیاوې ارزښتونه دي، واده او مینه ارزښتونه دي او ډېر ارزښتونه چې انسانان یې د لاسته راوړلو لپاره اوږد واټنه سفرونه کوي او خپل قیمتي وخت مصرفوي.
خو هغه ستره ستونزه چې اوس مهال په نړۍ او په ځانګړې توګه په اسلامي هېوادونو کې روانه ده، د ارزښتونو هېرول او د خپل عمر، شتمنۍ او ژوند په بې ګټو کارونو کې تېرول دي. ډیری خلک په بیلابیلو برخو کې زده کړې کوي، پداسې حال کې چې دوی د خپلو زده کړو په هدف نه پوهیږي، حتی ډیری وخت زده کوونکي د کانکور په ازموینه کې د خپلې خوښې څانګه غوره کوي، مګر دوی د دې څانګې په ماهیت نه پوهیږي او دې ته یې پام نه ده چې د دوی د دندې ماهیت او نوعیت به په راتلونکي کې او د فراغت وروسته څنګه وي.
دوی ډیر کلونه د زده کوونکو په څوکۍ کې تیر کړل او ډیرې پیسې یې مصرف کړې، په داسې حال کې چې کوم مشخص هدف تعقیب نه شو او دوی کومې پایلې ته ونه رسیدل. دا مه هېروئ چې زموږ ډېر وخت په خوب، شپنیو ناستو او بنډارونو، له ملګرو سره نه ختمېدونکو کیسو، اوږده سریالونو او فلمونو کتل، کمپيوټري لوبو او هر ډول فضول خبرو کې تېرېږي چې که هر يو يې په دقت سره وڅېړو، نو زموږ د ژوند کلونه یې خوړلي او خوري یې، زموږ شتمني یې مصرف کړې او هېڅکله یې زموږ لپاره کومه ګټه یا ثمره نده لرلې.
موږ ډیری خلک پیژنو چې په زرګونو سریالونه او فلمونه یې لیدلي او دا لړۍ د دوی لپاره پای نلري. داسې کسان شته چې لسګونه شپې یې په تفریح او بنډارونو کې تېرې کړې او لا هم دغه بهیر ته دوام ورکوي؛ په داسې حال کې چې که موږ د دوی ژوند ته له نږدې وګورو، دوی په سلګونو نیمګړتیاوې لري او په زرګونو ارزښتونه یې پریښودلي او خپل قیمتي وخت یې په بابېزه او بې ارزښتو کارونو کې مصرف کړی. په حقیقت کې دا ډول خلک له انساني فطرت څخه وتلي، ارزښتونه یې هېر کړي دي او د ګمراهۍ توره پرده یې سترګې پټې کړي دي.
خو د تاریخ په اوږدو کې موږ ډېر داسې کسان هم پېژنو چې په خپل ژوند کې یې ارزښتونه درک کړل او د کرنې، سوداګرۍ، صنعت او د خپل شخصیت په جوړولو کې یې ډېرې بریاوې ترلاسه کړې او نه یوازې ځان یې بلکې ټولو خلکو ترې ګټه پورته کړه. انسان تر هغه وخته په سپوږمۍ پښه نه شو کیښودلی تر څو چې په دې ارزښت خلک پوه شوي نه واي او د هغې په لور یې هڅې نه وای کړې. هغه پرمختګونه چې د طبي علومو په برخه کې شوي دي، نن ورځ د روغتیا په برخه کې د نړۍ ټولو خلکو سره مرسته کوي. د ټرانسپورټ صنعت او د ماشینونو په برخه کې پرمختګ او ټول هغه اختراعات او کشفونه چې انسان ترلاسه کړي هغه ارزښتونه دي چې انسان هغه درک کړي او د ترلاسه کولو لپاره یې هڅې کړې دي.
البرټ انشټاین چې مشهور ساینسپوه و، یو انسان و او نن ورځ په نړۍ کې د هغه په څیر په زرګونو خلک په فکري او فزیکي توګه شتون لري، مګر هغه څه چې انشټاین له نورو څخه توپیر درلود دا دی چې هغه خپل ژوند د سریالونو په کتلو ضایع نه کړ او خپلې شپې یې بې هدفه تیرې نه کړې؛ بلکې په خپل ژوند کې یې ارزښتونه وموندل او د ژوند ټولې شېبې یې له پلان سره تېرې کړې.
همدارنګه ابو علي سینا چې په نړۍ کې یې د طبابت بنسټ کېښود، په دې ارزښت پوه شوی و او پوهېده چې سستي او یا په بې ارزښته کارونو کې بوختېدل ورته ګټه نه رسوي او یوازې ژوند به یې ضایع کوي. دا په زړه پورې ده چې د ځمکې هره برخه د تاریخ په اوږدو کې د ډیرو ارزښتناکو ساینس پوهانو، پوهانو او خلکو بستر دې او دا ځانګړتیا هیڅکله په یو ځانګړي نسل یا یو ځانګړي ځای پورې اړه نلري، بلکې دا د ځانګړو خلکو پورې اړه لري چې ارزښتونه په خپل ژوند کې لټوي او د ترلاسه کولو لپاره یې نه ستړې کېدونکې هڅې او هلې ځلې کوي.
د پایلې په توګه، هر کوچنی یا لوی کار چې موږ یې په ژوند کې کوو یو ارزښت لري چې باید موږ ته معلومه شي او د هر کار د ارزښت له مخې باید هغه ترسره کړو او انرژي مصرف کړو. که داسې وي او د کارونو تر کولو مخکې د هغو د ارزښت اندازه په پام کې ونیسو، نو ډېر ژر به پوه شو چې زموږ ډېر کارونه د ترسره کولو وړ نه دي، بلکې بې ګټې دي او ډېر ارزښتناک کارونه مو د ترسره کولو په تمه دي.