لیکوال: ابورافع
د بشر په تاریخ کې د لومړي ځل لپاره، د اسلام مبارک دین د ناروغیو د مخنیوي او یا په بل عبارت د “صحي پرهېز” امر کړی دی. د اسلام پیغمبر صلی الله علیه وسلم وفرمایل: «لایوردن ممرض علی مصحَ»؛ ژباړه: «هیڅ ناروغ دې پر روغ نه داخلیږي.» دا پدې معنی ده چې ناروغ باید هڅه وکړي ځان له خلکو لېرې وساتي او قرنطین شي، ترڅو روغ خلک په ناروغۍ اخته نشي.
د اسلام مبارک دین د ساري ناروغیو، وېروسونو او طاعونونو سره د مبارزې لپاره عمومي اصول وضع کړي دي، چې عبارت دي له قرنطین څخه. یعني په وبا اخته کس باید له خپل ځایه ونه وځي، او روغ کس دې هم هغه ته نږدې نه شي.
په داسې حال کې چې په منځنیو پېړیو کې کلیسا خلک له درملنې څخه منع کول، طبیبان یې ځورول، د هغوی کتابونه یې سوځول، او هغوی یې په سحر، جادوګرۍ یا د خدای تعالی جلجلاله د ارادې خلاف په عمل تورنول؛ اسلام د طب او درملنې لپاره علمي او عملي لارښوونې وکړې.
د طب په برخه کې د مسلمانانو خدمتونه
د طب په برخه کې تر ټولو مشهور مسلمان پوهان
امام ابوبکر رازي رحمه الله (۸۵۴-۹۳۲)
د ابوبکر رازي رحمهالله لاسته راوړنې
د رازي مهمې لاسته راوړنې:
Previous Articleاسلام او ډیموکراسي (دري پنځوسمه برخه)
Next Article د حدیثو منکرین او د هغوی نوي شبهات (لومړۍ برخه)