جنرال ضیاءالحق، چې د خپل دور یو له خورا نامتو واکمنانو څخه و، یو هوښیار او له حق سره په مینې ډک زړه او ذهن درلود. هغه د خپل ژوند تر وروستۍ ساه پورې د صالحو پاچاهانو په منځ کې یو ځلیدونکی تاج او ستوری و، او د هغه د ژوند ماهیت د حق او پوهې له اهل سره مینه وه.
په دې توګه، هر کله چې امام ندوي په پاکستان کې پښه کېښودله، د جنرال ضیاءالحق مینه به ورسره زیاتېدله او په لیوالتیا سره د هغه لیدو ته راغی. امام ندوي به د تازه اوبو په څیر، د هغه د زړه التهاب ارامه کړ او د دین، ایمان، هوډ او اخلاص په برخو کې یې په خپلو بصیرتونو، لیدلورو، لیکنو او ارزښتناکو مشورو سره، هغه ته لارښوونه کوله.
