لیکوال: عبیدالله نیمروزی
ډاکټر عبدالله عباس ندوي په خپل کتاب میر کاروان کې لیکي: “دې عاجز بنده او نورو ملګرو په علامه ندوي کې د پام وړ بدلون هغه وخت ولید کله چې هغه د حضرت مولانا محمد الیاس رحمهالله سره اړیکه ټینګه کړه. داسې ښکارېده لکه یو ناڅرګند غږ چې یې په غوږ کې اورېدل شوی وي.
د دې حالاتو له لیدلو وروسته، حضرت مولانا ندوي رحمهالله په خپل وجود کې یو حیرانونکی بدلون احساس کړ، لکه ټولې لارې چې پرمخ خلاصې شوې وي.
حضرت مولانا ندوي رحمهالله د دې نړیوال غورځنګ د بنسټ ایښودلو څرنګوالی په لاندې ډول انځوروي:
Previous Articleنشنلیزم (پنځمه برخه)
Next Article اسلام او ډیموکراسي (څلور پنځوسمه برخه)