په اسلام کې د ښځې د نفقې او هستوګنځي برابرول د خاوند پر غاړه دي. الله تعالی فرمایي:
«لِينفق ذو سعة من سعته ومن قدر عليه رزقه فلينفق مما آتاه الله لا يكلف الله نفسًا إلا ما آتاها سيجعل الله بعد عسر يسرًا»
(څوک چې شتمن وي، له خپلې شتمنۍ څخه دې [په شیدې ورکوونکې ښځې د خپلې وسې مطابق] ولګوي، او بې وزله دې له هغه څه نه چې الله تعالی ورته ورکړي دي، لګښت وکړي. الله جل جلاله هیڅوک تر خپلې وسې زیات نه مکلف کوي. الله تعالی له سختۍ وروسته آسانتیا راولي.)
حضرت حکیم الامت علامه تهانوي رحمه الله په خپلو خطبو او سپارښتنو کې پر دې موضوع ډېر ټینګار کړی دی، ځکه نارینه ډېری وخت دې موضوع ته پام نه کوي. مطلب دا دی چې د ښځې لپاره لازمه نفقه یوازې د خوړو او جامو برابرول نه دي؛ بلکې د هغې د نفقې یوه برخه دا ده چې د خوړو او جامو تر څنګ یوه اندازه پیسې هم ورکړل شي، څو ښځه یې د خپلې خوښې مطابق ولګوي.
حضرت تهانوي رحمه الله فرمايي:
«د دې پیسو ورکول ضروري دي، ځکه چې د انسان ډېرې اړتیاوې داسې دي چې په څرګندولو یې حیا کوي. په همدې دلیل، ښځې ته باید د هغې د اړتیاوو د پوره کولو لپاره یوه اندازه پیسې ورکړل شي، او دا پیسې هم د نفقې یوه برخه ده.»
د هوسا ژوند په لرلو کې د ښځې حق
کله چې د واده مراسم پای ته ورسېږي او د ښځې او خاوند ګډ ژوند تر یو چت لاندې پیل شي، اسلام خاوند ته له خپلې مېرمنې سره د ښه ژوند کولو امر کوي. اسلام نه یوازې پر دې بسنه کوي، بلکې خاوند هڅوي چې د خپلې مېرمنې عیبونه پټ کړي او له تېروتنو یې سترګې پټې کړي. د قرآن کریم لارښوونې په دې اړه داسې دي:
«وَعَاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ فَإِن كَرِهْتُمُوهُنَّ فَعَسَى أَن تَكْرَهُوا شَيْئًا وَيَجْعَلَ اللَّهُ فِيهِ خَيْرًا كَثِيرًا»
(له خپلو مېرمنو سره په ښه چلند وکړئ، او که هغوی مو خوښې نه وي، نو بېړه مه کوئ؛ کېدای شي تاسو له یو څه بد وګڼئ، خو الله تعالی به په هغه کې ډېر خیر ایښی وي.)
حضرت ابوهریره رضي الله عنه روایت کوي چې رسول الله صلی الله علیه وسلم وفرمایل:
«هیڅ مؤمن دې له خپلې ښځې غوسه نه کېږي. که له یوه اخلاق څخه یې ناخوښ وي، نو له بل اخلاق څخه به یې خوښ شي.»
په مهر کې د ښځې حق
اسلام د ښځې لپاره مهر ټاکلی دی، چې باید پرته له لاسوهنې هغې ته ورکړل شي. د هغې له اجازې پرته له دې مهر څخه اخیستل حرام دي. الله تعالی فرمایي:
«وَآتُوا النِّسَاءَ صَدُقَاتِهِنَّ نِحْلَةً فَإِن طِبْنَ لَكُمْ عَن شَيْءٍ مِّنْهُ نَفْسًا فَكُلُوهُ هَنِيئًا مَّرِيئًا»
(د خپلو مېرمنو مهر د خالصې ډالۍ او الهي فریضې په توګه ورکړئ. که هغوی په خپل خوښ رضایت تاسو ته له خپل مهر څخه څه در وبخښل، نو په حلاله او خوښۍ سره یې وخورئ.)
