په منځنیو پیړیو کې مصر په ډیپلوماسي کې خورا مهم رول درلود. د خپل ستراتیژیک جغرافیایي موقعیت له امله، مصر څو ځله د ختیځ او لویدیځ او همدارنګه د اسلام او مسیحیت ترمنځ د اړیکو محور و. د مصر بهرنی سیاست د نړۍ په سیاسي جریاناتو رغنده اغېز درلود، او مدیترانه د هغه د نفوذ اصلي ډګر ګڼل کېده. په هغه وخت کې مصر په سیمه کې یو له خورا ځواکمنو دولتونو څخه ګڼل کېده.
که نن د مصر جغرافيايي موقعيت هغه په نړيوال سياست کې يو له مهمو لوبغاړو څخه ګرځولی دی، په منځنيو پېړيو کې دغه هېواد د پوځي او سمندري غورهوالي او اقتصادي او سوداګريزو ګټو له امله، په ځانګړي ډول د خپل استثنايي موقعيت له کبله له ډېرو سترو غربي هیوادونو غوره و. مصر د هجرت له څلورمې پېړۍ، د فاطمي خلیفه له فتحې وروسته، او د مدیترانې د هېوادونو تر منځ د یوه ستر ځواک په توګه ودرېد او د خپلواکو مذهبي او سیاسي سیاستونو په لرلو سره د یوه نوي اسلامي دارالخلافه په توګه نړیوال مقام ترلاسه کړ.
خو تر دې وړاندې مصر د اموي يا عباسي خلافت د یوه دولت په توګه د خلافت په سياستونو کې ډېره ونډه نه درلوده. د هجرت د دریمې یا نولسمې میلادي پیړۍ له نیمایي څخه د طولوني حکومت په رامنځته کېدو سره مصر یو ډول سیمهییزه خپلواکي ترلاسه کړه او د شام په الحاق سره یو داسې ځواک وګڼل شو چې د سیمې په سیاسي توازن کې اغېزمن و.
د طولوني حکومت په جریان کې د مصر او بیزانس حکومت تر منځ ځانګړې ډیپلوماتیکې اړیکې جوړې شوې؛ دا اړیکې د «اخشیدانو» د واکمنۍ پر مهال خپل اوج ته رسېدلې وې. د بېلګې په توګه د قسطنطنیې امپراتور رومانس لومړي له ۳۲۳ تر ۳۳۴ هجری قمری کلونو کې د مصر واکمن «اخشید» ته یو سفیر واستاوه او د بندیانو د خلاصون، د سوداګریزو راکړو ورکړو د اسانتیا او د دواړو هیوادونو ترمنځ د دوستۍ تړون غوښتنه یې وکړه. د مصر دغه دریځ، چې د یوه خپلواک دولت په توګه د نومي خلافت تر بیرغ لاندې فعالیت کوي، د بیزانس د حکومت پام ځان ته اړولی و.
په دې تاریخي سفارت کې امپراتور له واکمن اخشید څخه وغوښتل چې د هغه لیک ځواب کړي او هغه دا اړینه وګڼله چې له خلیفه پرته د ټیټ کس سره اړیکه ونلري. په هرصورت، د خپل لوړ واک او خوښې له مخې یې له اخشید سره اړیکه ونیوله.
اخشید په یوه تاریخي لیک کې امپراتور ته ځواب ورکړ چې بشپړ متن یې موږ ته را رسېدلی دی. په دې لیک کې اخشید له رومانس څخه د هغه د ستاینې مننه کړې او ویلي یې دي چې له روم پاچا سره په اړیکه نیولو کې کومه ستونزه نشته، او له دې مخکې امپراتور له خپلو همکارانو سره چې خپل مقام ته نه و رسېدلی، لیکنې کړې وې.
د هغه نه مخکې امپراتورانو په مصر کې د خليفه د واکمن خامرويه بن طولون او تکين سره اړيکې درلودې. اخشید په خپل لیک کې د خپل مقام، د خپل حکومت د عظمت، او هغه مقام یادونه کړې چې مصر په تېرو وختونو کې درلود او په شام او فلسطین کې یې هم واکمني کوله. هغه زیاته کړې چې که امپراتور په خپل لیک کې د شخړې له لارې نه وای داخل شوی، هغه به ځواب ویلو ته اړ شوی نه وای.
