د اختر له دودونو څخه یو هم مبارکي ورکول دي. لکه چې یو بل ته وايي: “تقبل الله منا و منکم”؛ (الله تعالی دې زموږ او ستاسو نیک عملونه قبول کړي) یا (اختر دې مبارک شه) یا دې ته ورته د مبارکۍ کلمې چې په صحابه کرامو کې مشهورې یي. او د علماوو او اکثرو فقهاوو اجازه ورکړې وي.
د اختر د لمانځه حکم
د اختر لمونځ پر هر هغه مسلمان عیني واجب دی چې قادر او مکلف (بالغ او عاقل) وي. او پرته له عذره، هغه څوک چې د اختر لمونځ پرېږدي، ګناهکار دی؛ ځکه د څښتن تعالی فرمايي: «فَصَلِّ لِرَبِّكَ وَٱنحَر» په دې آيت كې رب العالمين د اختر د لمانځه او د اختري د حلالولو امر كوي او د وجوب د امر تقاضا كوي. او همدارنګه د رسول الله صلی الله علیه وسلم د اختر لمانځه ته د پاملرنې له امله او له هغه وروسته د څلورو خلفاوو رضي الله عنهم او خلکو ته د اسلام د پېغمبر صلی الله علیه وسلم امر، حتی د حیض لرونکو ښځو لپاره، ټول په دې دلالت کوي، چې د اختر لمونځ واجب دی.
د اختر د لمانځه د ادا کولو طريقه
د اختر لمونځ دوه رکعته دی چې په جماعت سره ویل کیږي. شپږ زائد تکبیرونه لري؛ درې په لومړي رکعت کې او درې په دوهم رکعت کې. د لومړي رکعت درې تکبيرونه د «سبحانك الله…» له لوستلو وروسته او د دوهم رکعت درې تکبيرونه له قرائت څخه وروسته او د رکوع نه مخکې ويل کيږي. په هر تکبیر کې لاسونه غوږو ته پورته کیږي او بیا خوشې کیږي. په نورو شیانو کې د اختر د لمانځه او نورو لمونځونو تر منځ فرق نشته. د یادولو وړ ده چې که څوک د اختر د لمانځه په جماعت نه شي حاضریدای نو د اختر لمونځ په یوازیتوب نه شي ادا کولای.