فراغت هغه مفهوم نه دی چې په پخوانیو وختونو یا پړاوونو کې وموندل شي؛ ځکه فراغت یوه پدیده ده چې له ټیکنالوژۍ سره نږدې اړیکه لري او د تمدن یو له ځانګړتیاوو څخه ده چې د صنعتي انقلاب په جریان کې زیږیدلې.
د فراغت مفهوم الزاما د تفریح سره مترادف نه دی، بلکې هغه وخت او فرصت دی چې یو څوک یې خاوند وي او څنګه چې وغواړي هغه مصرف کړي. په بل عبارت، فراغت د هغو فعالیتونو ټولګه ده چې یو شخص د کار، کورنۍ او ټولنیزو دندو له پای ته رسولو وروسته، د معلوماتو د زیاتولو، د زده کړې، ټولنیز او رضاکارانه ګډون یا د هوساینې لپاره په هغه باندې بوخت وي.
مشهور فرانسوی ټولنپوه «جو فرد» او «مزدیه» د فراغت مثبتې ګټې په لاندې ډول بیانوي:
یو چا ته فرصت ورکوي چې د کار ستړیا څخه ځان خلاص کړي؛ ځکه چې ستړیا طبیعي بیولوژیکي توګه پر انسان باندې تحمیل شوې او د هغه په سیسټم مستقیم اغیزه لري.
د تفریح له لارې، پرته له دې چې ټولنه یې حلال یا حرام ګڼي، د یوې نوې نړۍ کړکۍ، که ریښتینې وي یا خیالي، د هغه چا لپاره پرانستل کیږي چې کولی شي د یو لړ محدودو او تکراري کارونو د ترسره کولو له امله د ورځني ستړیا څخه د خلاصون لپاره هلته پناه واخلي.
