لیکوال: "محمدالافغاني"
کله چې يو څوک د جنازې لمانځه د تکبيرونو نيت وکړي نو خامخا به خپل برنامو ته ګوري چې کومې برنامې يې د آخرت لپاره ګټورې دي او کومې برنامې يې د آخرت په ګټه نه دي او هغه ته ضرر رسوي.
په آیاتونو او احادیثو کې د آخرت په اړه د خلکو د پوهاوي ټول ټینګار د دې لپاره دی چې خلک د غفلت له خوبه راویښ شي او د آخرت د کور لپاره چې د ابدیت کور دی، خپل توشه تياره کړي، او مخکې له دې چې فرصت له لاسه لاړ شي د ځان لپاره ښه عمل ذخيره کړي.
Previous Articleعلامه سید ابوالحسن ندوي رحمه الله (پنځه دېرشمه برخه)
Next Article معتزله (يو شپېتمه برخه)