سریزه:
د یوې ټولنې عزت، وقار، او سرلوړي د پتمنو، مېړنو، او حیاناکو اشخاصو په شتون پورې تړاو لري. د دې غوښتنې یوه مهمه برخه د حجاب او اسلامي جامو د احکامو رعایت کول دي. یوه له تر ټولو بدو پدیدو څخه چې په اوسني عصر، په ځانګړي ډول یوویشتمه پېړۍ کې، د مسلمانانو په ځوان کهول کې پراخه شوې ده، فساد او نافرماني ده. دا ټول فسادونه او ستونزې په یوه کچه د حجاب او اسلامي عفت په مراعات کولو سره کنټرولېدای شي. په اسلام کې د حجاب او د هغې د اهمیت په اړه ډېر بحثونه شوي دي؛ لکه څنګه چې د هغې ارزښت او اهمیت له هیچا څخه پټ نه دی. په دې څېړنه کې به د حجاب په اړه خبرې وکړو.
د حجاب تعریف
ابن منظور رحمهالله فرمايي: «حجاب د ‘حجب’ له ریښې څخه اخیستل شوی چې د پټولو او یو شي ته د رسېدو د مخنیوي په معنا ده. د ښځې پرده د دې لپاره ده چې هغه د نورو له لیدلو څخه منع کړي، له همدې امله ورته حجاب ویل کېږي.»
په اصطلاح کې حجاب:
حجاب عبارت دی له: «د مسلمانو ښځو لپاره ځانګړی پوښښ او جامه، چې د دوی بدن د پردیو له کتلو او مخامخ کېدو څخه ساتي.»
د حجاب فلسفه
یو له اساسي نعمتونو څخه چې د مسلمانې نجلۍ د خوندیتوب او له هر ډول اخلاقي او ټولنیز فساد څخه د ژغورنې سبب ګرځي، هغه عفت او حجاب دی. حجاب د دې لامل کېږي چې له ټولنې څخه ټول منکرات، بدۍ، فسادونه او نورې ناخوالې، چې ځوانان او نور قشرونه ورسره مخ دي، له منځه ولاړ شي.
له همدې امله، اسلامي شریعت د بېپروا او بدو خلکو له ځورونې څخه د ښځو د خوندیتوب، او د انساني کرامت او شرافت د ساتنې لپاره د حجاب امر کړی دی.
حجاب مصونیت او خوندیتوب دی، نه محدودیت او بندیز. حجاب د باعفت ځوان لپاره د حیا نښه ده، او د ښځې بېحجابي د نارینه د بېغیرتۍ له امله ده. څوک چې عفت لري، ډېر عزت او قدر لري. حجاب د ښځې تر ټولو خوندي پناه ځای دی؛ په حجاب کې ښځه لکه په سیند کې د ګوهر په څېر ده. بالاخره، حجاب د ښځې د کمال سرچینه ده.
قاري محمد طیب رحمهالله لیکي: «حجاب په خپل ذات کې اصلي مقصد نه دی، بلکې له یوې وژونکې او خورا خطرناکې ناروغۍ څخه د ژغورلو تدبیر دی. دا ناروغي د هر انسان لپاره وژونکي زهر ګڼل کېږي، چې د ملتونو او قومونو د بربادۍ او تباهۍ لامل ګرځي. قرآن کریم دغه ناروغي د فحشا په نوم یاده کړې ده، او په اصطلاح کې بېحیایي، بېغیرتي، او بېعفتي بلل کېږي. په دې کې شک نشته چې دا ناروغي دومره وژونکې ده، چې د ټولنې او قومونو د تباهۍ او هلاکت سبب کېږي.»
استاد عقاد په خپل کتاب “المرأت فی القرآن” کې لیکي:
«اسلامي حجاب محدودیت نه ګڼل کېږي، بلکې دا د انسان د ګمراهۍ مخه نیسي. د اسارت په نوم حجاب په اسلام کې شتون نه لري. بې شکه، حجاب د ګمراهۍ او بربنډۍ پر وړاندې خنډ دی. حجاب د عزت، عفت، او حیا ساتونکی دی.»
د حجاب حکم
په پنځم هجري کال کې د حجاب حکم نازل شو. له هغه وروسته مسلمانو ښځو ته د اسلامي حجاب د اغوستلو او د بدن د غړو د پټولو امر وشو. البته د دې ډول حکم د صادرېدو شرایط مخکې برابر شوي وو. ډېرو صحابه کرامو غوښتل چې په دې اړه حکم صادر شي، له هغې جملې څخه حضرت امیرالمؤمنین فاروق اعظم رضی الله عنه و، چې په دې مسئله کې یې له رسول الله صلی الله علیه وسلم سره خبرې وکړې. هغه رسول الله صلی الله علیه وسلم ته وویل: «ای د خدای رسوله! ستا په کور کې ښه او بد انسانان را ننوځي، مناسبه وه چې امهات المؤمنین ته دې د حجاب امر کړی وای.»
د همدې نیکمرغه ارمان په تعقیب کې د حجاب حکم نازل شو، او د فاروق رضي الله عنه یو بل ویاړ هم رامنځته شو. هغه آیت دا دی: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لَا تَدْخُلُوا بُیُوتَ النَّبِیِّ إِلَّا أَنْ یُؤْذَنَ لَکُمْ» (ای مؤمنانو! د رسول الله صلی الله علیه وسلم کورونو ته د هغه له اجازې پرته مه ننوځئ.)
او بیا فرمایي: «وَإِذَا سَأَلْتُمُوهُنَّ مَتَاعًا فَاسْأَلُوهُنَّ مِنْ وَرَاءِ حِجَابٍ ذَٰلِکُمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِکُمْ وَقُلُوبِهِنَّ» (کله چې تاسو د رسول الله صلی الله علیه وسلم له میرمنو څخه د کور له اسبابو څخه څه غواړئ، د پردې له شا یې وغواړئ؛ دا ستاسو او د دوی د زړونو د پاکوالي لپاره غوره دی.)
علامه شنقیطي رحمهالله لیکي:
«د حجاب د فرضیت دلیل په دې آیت کې دی، چې الله تعالی د نارینه او ښځو د زړونو پاکوالي یاد کړی او فرمایي: «ذَٰلِکُمْ أَطْهَرُ لِقُلُوبِکُمْ وَقُلُوبِهِنَّ»(دا کار ستاسو او د هغوی د زړونو د پاکوالي لپاره غوره دی.)»
په بل ځای کې الله جل جلاله فرمایي: «قُلْ لِلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصَارِهِمْ وَیَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذَٰلِکَ أَزْکَىٰ لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِمَا یَصْنَعُونَ» (مؤمنانو ته ووایه چې خپلې سترګې [د نامحرم له لیدو څخه] پټې کړي او پاک لمني دې غوره کړي؛ دا د دوی لپاره پاکوالی دی؛ بېشکه چې خدای خبر دی په هغه څه چې دوی کوي.)
