– د مصر مشهور اقتصاد پوه محمد طلعت حرب د قاسم امین په ځواب کې د “تربیة المرأة والحجال” کتاب لیکلی او ویلي یې و: “د حجاب لرې کول او له نارینه وو سره د ښځو ګډول هغه دوه غوښتنې دي چې اروپا یې غواړي ترلاسه کړي.”
صلیبیانو په مصر او د نړۍ په نورو هیوادونو کې د یهودانو د تجربو په څیر چي په اروپا کې یې ترلاسه کړی و، هم هغه تجربه پلي کړه او هغه دا وه چې کله به یې غوښتل یوه ټولنه فاسده کړي نو پوهیدل چې دا کار به د نارینه وو په وسیله بیخي شونی نه ده او که ترسره هم شي، مطلوبه پایله به ترلاسه نه کړي، او یا که بریالي هم شي نو مطلوب پرمختګ به ونه کړي.
دوی په دې باور و! تر څو چې په اسلامي ټولنه کي دینداره مور شتون ولري، که څه هم بې سواده وي، خو بیا هم په وړوکتوب کې به د خپلو اولادونو به وجود کې د قوي ایمان تخم وکري او که دا ماشومان په ځوانۍ کې منحرف شي، یوه ورځ به هماغه کارونه ته چې میندې یې په ماشومتوب کې ورزدکړي دي، بېرته وستنېږي؛ له همدې امله مطلوب پایله نه ترلاسه کیږي. نو دمیندو له فساده پرته بله چاره نشته ترڅو د ټولنې له فاسدېدو ډاډه شي.
همدارنګه دوی اړینه ګڼله چې ښځه باید په ځوانۍ کې او مخکې له دې چې مور شي، فاسده شي ترڅو که سبا مور هم شي نو بیا به داسې سمه عقیده ونه لري چې په خپلو ماشومانو د هغې تخم وکري. همدارنګه دغه ښځه بايد له ديني اخلاقو څخه بې برخي وي تر څو ونه نشي کړای خپل اولادونه د ديني لارښوونو په رڼا کي وروزي.
او دې مهم هدف ته د رسیدو لپاره، دوی دوه پروګرامونه په لاره واچول چې عیارت و له:
– د ښځو د کلبونو جوړول.
– مسلمانو ښځو ته د کتابونو لیکل او له دین او عقیدې څخه د هغوی د لرې کولو هڅه او د غربي ښځو تقلید ته هڅول.
– د طلاق شویو ښځو او کونډو د وضعیت څخه ناوړه ګټه پورته کول او د دوی لپاره د ځانګړي ځای جوړول ترڅو دوی نصرانیت دین ته راوکاږي. وروسته له دې چې چې د اسلام دښمنان ولیدل د مسلمانانو له خوا په پوځي ډګر کې ماتي خوري او یا که مسلمانانو ته ماته هم ورکړي، نو بیا راپاڅیږي او خپل هیوادونه به آزاد کړي. له همدې امله (د ښځو د ازادۍ غورځنګ یا فیمینیزم) دسیسه یې جوړه کړه او دا دسیسه د اسلامي هیوادونو له اشغال او د فکري یرغل له پیل سره یو ځای پیل شوه.
دا پېښې د مصر له انقلاب سره هممهاله وې، د قاهرې او د مصر په نورو ځایونو کې کوڅې له خلکو ډکې شوې چې د انګرېزانو پر ضد یې شعارونه ورکول او له مصر څخه یې د انګلیسانو د وتلو غوښتنه کوله چې انګرېزانو پرې ډزې کولې او ووژلې به یي. د دې لاریون په منځ کې د ښځو مظاهره د “سعد زغلول” د مېرمنې “صفیه هانم زغلول” په مشرۍ پیل شوه چې د ښار په منځ کې راغونډې شوې او د انګرېزانو پر ضد یې شعارونه ورکول. د نارینه وو د مظاهرو بالعکس، د دوی د مظاهرې په مقابل کې هیچا هم منفي غبرګون ونه ښود او د یوه پلان شوي پلان له مخې مظاهره کوونکو میرمنو خپل حجابونه او لوپټې پر ځمکه وغورځولې او تیل یې ورته واچول او اور یې ورته واچاوه. په دې توګه د ښځو د ازادۍ مسله د دوی په ژوند کې داخله شوه.
