په اصطلاح کې د ایمان تعریف؛
د ایمان کلمه یو له هغو کلمو څخه ده چې د هغې د اصطلاحي معنا په اړه مختلف نظرونه وړاندې شوي دي، د هغې لغوي معنا «تصدیق» ده، خو د ایمان په اصطلاحي مفهوم کې پوښتنه پیدا کېږي چې د تصدیق معنا څه ده او کومې برخې لري؟
د ایمان په لغوي معنا کې درې شیان تصور کېږي:
په ژبه تصدیق (اقرار).
په زړه تصدیق.
د اعمالو تصدیق.
په بل عبارت، د ایمان اصطلاحي معنا کېدای شي د دې درېیو اصولو څخه یو وي یا د دوی د څو دانو څخه ترکیب وي، نو ځکه د ایمان د مفهوم په اړه د مختلفو نظریاتو د پیدا کولو زمینه برابره کړې ده.
د ایمان په اړه د مرجئه و لید:
دا فرقه په دې باور ده چې ایمان یوازې د زړه تصدیق دی. له همدې امله، دا بس دی چې یوازې د زړه تصدیق ترلاسه کړی.
نو په دې فرقه کې د ایمان په قول او قلبي معرفت سره دی، پرته له عمل څخه.
د ايمان د تعريف په اړه دوې ډلې شته(په مرجئه کې): يوه ډله وايي چې ايمان يوازې د زړه تصدیق دی. او بله ډله وايي: ايمان په ژبه اقرار او په زړه تصديق کول دي. او بله ډله له افراط کوونکو لا تېر شول او ویې ویل: ایمان یوازې په ژبه اقرار دی.
دا ټول تعریفونه د دې حقیقت لامل ګرځي چې د دوی په وینا عمل هیڅ ارزښت نلري او د ایمان په اصولو کې هیڅ رول نلري.
دا فرقه هڅه کوي چې خلک په دې باوري کړي چې د اعمالو درجه له ایمان څخه متاخره ده او لوی ګناهونه ایمان ته زیان نه رسوي، په داسې حال کې چې دوی ایمان د خدای او د رسول الله صلی الله علیه وسلم معرفت ګڼي. او لفظي اقرار د ایمان له فرائضو څخه ګڼي. خو د دوی اصلي ځانګړنه دا ده چې عمل د ایمان له مفهوم څخه ګوښه کړي. په بل عبارت، عمل د ایمان سره هیڅ تړاو نلري، او کبیره ګناهونو مرتکبین ته د خدای د بخښنې او مغفرت امید ورکوي.
